Υπάρχουν φορές που τα ψάρια δε δείχνουν κανένα ενδιαφέρον για το μπικατίνι, που τρώνε τόσο μίζερα και πονηρά σε σημείο να “παίζουν” μαζί μας. Δε χρειάζεται να απογοητευόμαστε μιας και η λύση μπορεί να βρίσκεται ακριβώς μπροστά στα πόδια μας και να είναι όλα αυτά τα “ξεχωριστά” δολώματα που θα κάνουν τη διαφορά.
Όλα αυτά τα “ξεχωριστά” δολώματα δεν είναι τίποτα άλλο από τη γαρίδα, τη παπαλίνα, το κοκωβιό, το κεφαλόπουλο άλλα και το μικρό σκαρτσίνι. Η αναζήτηση τους κυρίως στα λιμάνια είναι πολύ εύκολη και το μόνο που θα χρειαστούμε είναι μια απόχη με μικρά μάτια και έναν δυνατό φακό.
Όλα αυτά τα “ξεχωριστά” δολώματα δεν είναι τίποτα άλλο από τη γαρίδα, τη παπαλίνα, το κοκωβιό, το κεφαλόπουλο άλλα και το μικρό σκαρτσίνι. Η αναζήτηση τους κυρίως στα λιμάνια είναι πολύ εύκολη και το μόνο που θα χρειαστούμε είναι μια απόχη με μικρά μάτια και έναν δυνατό φακό.
Μεγάλη προσοχή θα χρειαστεί να δώσουμε κατά την δόλωση τους για να μην τα τραυματίσουμε. Ειδικά στη γαρίδα πρέπει να προσέξουμε να μην τρυπήσουμε την κεντρική φλεβίτσα που βρίσκεται κατά μήκος του σώματος της γιατί θα ψοφήσει σχετικά γρήγορα.
Όσον αφορά τον εξοπλισμό μας, για τα συγκεκριμένα δολώματα θα πρέπει να βάλουμε πιο μεγάλο αλλά και πιο χοντρό αγκίστρι ανάλογα πάντα με το μέγεθος του ζωντανού μας. Συνήθως αγκίστρια από 6-10 νούμερο (ανάλογα την εταιρεία) είναι μια χαρά. Επίσης καλό θα ήταν να ανεβούμε σε διάμετρο μάνας πχ. σε 0,20 και σε παράμαλλο 0,18, γιατί τις περισσότερες φορές θα έχουμε να κάνουμε με μεγάλους αντιπάλους. Βεβαία αν έχουμε ένα αρκετά μαλακό και παραβολικό καλάμι μπορούμε να κατεβούμε σε νούμερα διαμέτρων. Τέλος, θα πρέπει να προσέξουμε και τον φελλό μας. Θα κοιτάξουμε το αναγραφόμενο βάρος ερματίσματος να είναι σχετικά μεγάλο ώστε να κράτα, όσο το δυνατόν, το φελλό μας στην επιφάνεια για να είναι ορατός. Αυτό εξαρτάται πάλι από το μέγεθος του ζωντανού μας.
Ανεξάρτητα το βάθος που θα έχει το μέρος που ψαρεύουμε, μπορούμε να φτιάξουμε μια σταθερή αρματωσιά όπου θα ψαρεύει ψηλά, σχεδόν αφρό, με στόχο τα μεγάλα μελανούρια, τα λαβράκια, τις λίτσες κλπ, αλλά και μια συρόμενη ώστε να δοκιμάσουμε μεσόνερα ή ακόμα πιο χαμηλά με στόχο όλα τα παραπάνω + τις τσιπούρες, τους σαργούς, τα λυθρίνια κλπ. Συνήθως ανάλογα το βάθος και το δόλωμα που θα ψαρέψουμε, στοχεύουμε και στα ανάλογα ψάρια χωρίς να αποκλείονται φυσικά και οι εξαιρέσεις.
Ένα στάνταρ βάθος που μπορούμε να ψαρέψουμε όλα τα ψάρια είναι συνήθως γύρω στους 50 πόντους με 1 μέτρο από τον βυθό.
Αγαπημένο δόλωμα για το λαβράκι αποτελεί η γαρίδα, η παπαλίνα και ο κοκωβιός, ενώ για τη τσίπουρα είναι η γαρίδα και το σκαρτσίνι. Εναλλακτικά, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και κόκκινο καραβιδάκι που μπορούμε να βρούμε στο εμπόριο με πολύ καλά αποτελέσματα.
Ανεξάρτητα το βάθος που θα έχει το μέρος που ψαρεύουμε, μπορούμε να φτιάξουμε μια σταθερή αρματωσιά όπου θα ψαρεύει ψηλά, σχεδόν αφρό, με στόχο τα μεγάλα μελανούρια, τα λαβράκια, τις λίτσες κλπ, αλλά και μια συρόμενη ώστε να δοκιμάσουμε μεσόνερα ή ακόμα πιο χαμηλά με στόχο όλα τα παραπάνω + τις τσιπούρες, τους σαργούς, τα λυθρίνια κλπ. Συνήθως ανάλογα το βάθος και το δόλωμα που θα ψαρέψουμε, στοχεύουμε και στα ανάλογα ψάρια χωρίς να αποκλείονται φυσικά και οι εξαιρέσεις.
Ένα στάνταρ βάθος που μπορούμε να ψαρέψουμε όλα τα ψάρια είναι συνήθως γύρω στους 50 πόντους με 1 μέτρο από τον βυθό.
Αγαπημένο δόλωμα για το λαβράκι αποτελεί η γαρίδα, η παπαλίνα και ο κοκωβιός, ενώ για τη τσίπουρα είναι η γαρίδα και το σκαρτσίνι. Εναλλακτικά, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και κόκκινο καραβιδάκι που μπορούμε να βρούμε στο εμπόριο με πολύ καλά αποτελέσματα.
από kapo
