Μαλάγρωμα στο Casting

Το όνειρο κάθε ψαρά είναι να βρει έναν ψαρότοπο που τα ψάρια να τον περιμένουν με το στόμα ανοιχτό. Να μην προλαβαίνει να ρίξει τα καλάμια του μέσα και οι τσιμπιές να διαδέχονται η μία την άλλη. Να αποφασίσει αυτός πότε θα σταματήσει το ψάρεμα, αφού πρώτα θα έχει ικανοποιήσει την ακατάσχετη ψαρευτική του διάθεση…

Αυτό το σενάριο μπορεί να φαντάζει έργο επιστημονικής φαντασίας, ειδικά στις μέρες μας που τα ψάρια έχουν λιγοστέψει υπερβολικά. Κι όμως, είναι απόλυτα εφικτό να καταφέρουμε τουλάχιστον να συγκεντρώσουμε τα ψάρια της ευρύτερης περιοχής στην ψαρεύτρα μας, προσδοκώντας στη συνέχεια και τα ανάλογα αποτελέσματα. Το μυστικό όπλο, ο «άσσος στο μανίκι» για μια καλή ψαριά, που δεν θα βασίζεται στην τύχη αλλά θα είναι αποτέλεσμα δικής μας προσπάθειας, είναι η μαλάγρα. Κάτι τόσο γνωστό και χιλιοειπωμένο από πολλούς, αλλά ελάχιστα εφαρμόσιμο στην πράξη από αυτούς που ασχολούνται με τις τεχνικές του casting. Και αναφέρομαι στις τεχνικές του beach ledgering, του light surf, του rock fishing και του «surfcasting της Μεσογείου», που μας ταιριάζει καλύτερα…

Το μεγαλύτερο λάθος είναι να ασπαστούμε τη γνώμη μερικών που υποστηρίζουν ότι η μαλάγρα στο casting δεν χρειάζεται, ή τη δικαιολογία αρκετών ότι δεν μπορούν να μαλαγρώσουν σε μακρινή απόσταση. Και για τις δύο περιπτώσεις υπάρχουν και λογικά επιχειρήματα που μπορούν να τους διαψεύσουν και εφικτές λύσεις για να τα καταφέρουν.

Η απόδειξη

Ας πάρουμε σαν παράδειγμα τεχνικές ψαρέματος όπως απίκο, εγγλέζικο, bolognese, feeder, drifting, που όλοι ξέρουμε τι σπουδαία αποτελέσματα έχουν. Φανταστείτε τώρα να αφαιρούσαμε τη μαλάγρα από τις συγκεκριμένες τεχνικές και πείτε μου αν τα αποτελέσματα θα ήταν τα ίδια. Σίγουρα όχι, γιατί οι τεχνικές αυτές είναι συνυφασμένες με το μαλάγρωμα – και αυτό δεν είναι τυχαίο. Παρόλο που οι τεχνικές αυτές έχουν να επιδείξουν από μόνες τους πολλές αρετές, όπως άμεσο κάρφωμα στην τσιμπιά, ψιλές πετονιές, φυσική παρουσία του δολώματος και πολλά άλλα, χωρίς την ύπαρξη μαλάγρας για να προσελκύσει και να μαζέψει τα ψάρια δεν θα είχαν την ίδια αποτελεσματικότητα. Όμως μια άλλη απόδειξη που με έκανε να είμαι υπέρμαχος της άποψης της αναγκαιότητας της μαλάγρας στο casting έρχεται από την προσωπική μου εμπειρία. Από παλιά μου είχε γίνει συνήθεια να μην ξεκινάω το ψάρεμα αν πρώτα δεν είχα μαλαγρώσει, αφού έτσι είχα μάθει από τα παιδικά μου χρόνια δίπλα στο δάσκαλό μου. Τα αποτελέσματα των προσπαθειών μου μπορεί να μην ήταν συχνά εντυπωσιακά, αλλά είχα την «τύχη» να μη γυρίσω ποτέ πίσω χωρίς κάποια «πρώτα» ψάρια να κοσμούν το ψυγείο μου. Όμως τη σπουδαιότητα που έπαιζε η μαλάγρα στις επιτυχίες μου δεν την είχα αντιληφθεί, καθώς για μένα ήταν συνήθεια να ξεκινάω έτσι το ψάρεμα.
Μετά από αρκετά χρόνια λοιπόν, καθώς θεώρησα τον εαυτό μου «φτασμένο ψαρά», πίστεψα ότι δεν χρειαζόταν να σπαταλάω πολύτιμο χρόνο σ’ αυτήν τη χρονοβόρα διαδικασία. Τα αποτελέσματα όμως με έκαναν να προσγειωθώ απότομα και να αναγνωρίσω (συνειδητά πια) την αξία της.

Η αναζήτηση

Η πρώτη μαλάγρα που χρησιμοποιούσα αποτελούνταν από διάφορα ψαροδόλια που, αφού τα έλιωνα, τα ανακάτευα με άμμο και δημιουργούσα μεγάλες μπάλες. Αυτές τις πέταγα με το χέρι στο σημείο που θα ψάρευα, που δεν ήταν παραπάνω από 20-30 μέτρα. Αυτό ήταν αρκετό για εκείνη την εποχή, καθώς έτσι κι αλλιώς τα πεταχτάρια μου δεν έφταναν σε μακρινή απόσταση. Πολύ αργότερα, με την απόκτηση των πρώτων καλαμιών, η σφεντόνα ήταν το μέσο της εκτόξευσης των μικρών πλέον μπαλών που δημιουργούσα από τις έτοιμες μαλάγρες του εμπορίου. Αυτές πήραν τη θέση των χειροποίητων, καθώς ήταν πιο εύκολες στην παρασκευή και δεν υστερούσαν σε αποτελεσματικότητα. Η σφεντόνα μπορούσε να ρίξει τις μικρές μπάλες σε μια ικανοποιητική απόσταση της τάξης των 60-70 μέτρων. Το κακό ήταν ότι, όσο πέρναγε ο καιρός, οι βολές μου μεγάλωναν σε απόσταση, με αποτέλεσμα πολλές φορές να μην πέφτουν τα αγκίστρια μου κοντά στη μαλαγρωμένη περιοχή. 



Βλέπετε, η τόσο απλή σκέψη, του να σημαδεύω τη μαλαγρωμένη περιοχή, μου φαινόταν τότε κάτι αδιανόητο, αφού με ενδιέφερε πρώτα απ’ όλα να πετάω μακριά! Επιπλέον, ήταν αρκετά δύσκολο σε μακρινή απόσταση ο υπολογισμός των ρευμάτων, ειδικά αν τα νερά είχαν και αρκετό βάθος. Η ανησυχία και το ανικανοποίητο εγώ μου δεν με άφησαν να παραμείνω για πολύ σε αυτόν τον τρόπο μαλαγρώματος. Έτσι άρχισε ένα ταξίδι αναζήτησης για να βρω καινούργιες μεθόδους που θα μου επέτρεπαν να ρίξω τη μαλάγρα μου πιο μακριά, σε μικρότερες ποσότητες όταν οι συνθήκες το απαιτούσαν, και πιο κοντά στα αγκίστρια μου. Πολλές μέθοδοι που δοκίμασα προερχόντουσαν από την τεχνική του carp fishing, άλλες δανείστηκαν εξαρτήματα από την καθετή και άλλες από το feeder. Τα αποτελέσματα των προσπαθειών και των πειραματισμών μου με έκαναν να καταλήξω σε κάποιους συγκεκριμένους τρόπους, που μου επέτρεπαν να επιλέξω ανάλογα με την τεχνική που θα χρησιμοποιούσα, συνυπολογίζοντας πάντα και τις εκάστοτε συνθήκες που είχα να αντιμετωπίσω.

Τρόποι μαλαγρώματος

Ανάλογα με την απόσταση που θέλουμε να καλύψουμε και το πόσο συγκεντρωμένη ή διασκορπισμένη θέλουμε τη μαλάγρα μας στην περιοχή που θα ψαρέψουμε, επιλέγουμε μία από τις παρακάτω λύσεις:

Σφεντόνα

Όπως προανέφερα, μπορεί να στείλει τις μπάλες από μαλάγρα (μέγεθος καρυδιού) σε απόσταση 60-70 μέτρων, ίσως και περισσότερο αν είστε πιο ικανοί από μένα. Οι βραχίονες της σφεντόνας χρειάζεται να έχουν μεγάλη απόσταση μεταξύ τους, όλος ο σκελετός πρέπει να είναι μεταλλικός για μεγαλύτερη αντοχή, και να διαθέτουν γερά και σκληρά λάστιχα. Η λαβή καλό είναι να μας δίνει σίγουρο κράτημα, για να μη γλιστράει, και η πιο συνηθισμένη είναι από σκληρό πλαστικό. Απαραίτητο θεωρείται ένα ζευγάρι ανταλλακτικά λάστιχα, μαζί με μερικούς συνδέσμους «τάι ραπς». Στο εμπόριο θα βρείτε μια μεγάλη γκάμα από σφεντόνες που πληρούν τις παραπάνω προδιαγραφές. Μοναδική προϋπόθεση της χρήσης τους είναι οι μπάλες να έχουν σκληρό περίβλημα και να είναι ομοιογενείς, για να μη θρυμματιστούν κατά τη ρίψη και να μαλαγρώσουν το βυθό. Η δράση της μπάλας είναι αργή, γι’ αυτό πρέπει να μαλαγρώσετε τουλάχιστον μία ώρα πριν το ψάρεμα. Αυτός ο τρόπος μαλαγρώματος χρησιμοποιείται όταν θέλουμε να διασκορπίσουμε τη μαλάγρα μας σε μια μεγάλη περιοχή, που θα την καλύψουν αρκετά καλάμια. Τα νερά δεν έχει σημασία τι βάθος έχουν, αλλά πρέπει να δώσετε μεγάλη προσοχή στα ρεύματα και να προσπαθήσετε να ρίξετε τις αρματωσιές σας σε απόσταση όσο το δυνατόν κοντινότερη προς το σημείο που έπεσαν. Καταλληλότερες τεχνικές για τον συγκεκριμένο τρόπο θεωρούνται το beach ledgering, το light surf και το rock fishing.

Υδατοδιαλυτά PVA

Η ονομασία τους «υδατοδιαλυτά» φανερώνει και τη λειτουργία τους. Τα αξεσουάρ PVA (σακουλάκια, διχτάκια, νήματα) είναι κατασκευασμένα από υλικά που διαλύονται στο νερό, μέσα σε ένα ορισμένο χρονικό διάστημα. Ο χρόνος που χρειάζονται για να διαλυθούν στο νερό εξαρτάται από την εταιρεία κατασκευής και κυμαίνεται από λίγα δευτερόλεπτα έως μερικά λεπτά. Ο τρόπος που τα χρησιμοποιούμε είναι απλός: Μέσα στο σακουλάκι ή στο διχτάκι τοποθετούμε μαλάγρα ή pellets και το δένουμε πάνω από το μολύβι, αφού το τοποθετήσουμε και αυτό μέσα.


Μπορούμε να το δέσουμε είτε χρησιμοποιώντας το υδατοδιαλυτό νήμα, είτε χρησιμοποιώντας τις άκρες από το ίδιο το σακουλάκι ή διχτάκι. Κατόπιν εκτελούμε τη βολή μας κανονικά, σαν αυτό να μην υπήρχε. Η απόσταση που θα φτάσει υπολογίζουμε ότι θα είναι κατά 30-40 μέτρα μικρότερη από τη συνηθισμένη απόσταση που διανύουν οι αρματωσιές μας. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή στον υπολογισμό του βάρους, για να μην υπερβούμε το action του καλαμιού και ακουστεί… αυτό το ανατριχιαστικό «κρακ» κατά τη ρίψη. Ακόμη περισσότερη προσοχή πρέπει να δείξουμε στη μαλάγρα που θα χρησιμοποιήσουμε. Πρέπει να είναι τελείως ξερή και τα χέρια μας να είναι στεγνά, για να μην αρχίσει να λιώνει το σακουλάκι/διχτάκι πριν φτάσει στον προορισμό του. Ανάλογα με τη μορφή που θα έχει η μαλάγρα (σκόνη, σβόλοι, pellets, μπάλα) θα είναι και ο χρόνος δράσης της, θα έχουμε, δηλαδή, ταχεία, μέση ή βραδεία δράση: Η σκόνη έχει γρήγορη δράση και θα «φωνάξει» άμεσα τα ψάρια. Οι σβόλοι και τα pellets χρειάζονται λίγο χρόνο για να λειτουργήσουν, ενώ οι μπάλες θα αργήσουν αρκετά να ενεργήσουν. Μπορεί, φυσικά, να γίνει και κάποιος συνδυασμός μέσα στο σακουλάκι/διχτάκι για καλύτερα αποτελέσματα.
Μια εναλλακτική επιλογή είναι να χρησιμοποιήσουμε pellets που θα τα δέσουμε με υδατοδιαλυτό νήμα πάνω στο μολύβι. Με αυτόν τον τρόπο δεν έχουμε μεγάλη αντίσταση από τον αέρα κατά τη ρίψη και μπορούμε να επιτύχουμε μακρύτερες βολές, έχουμε όμως σαν μειονέκτημα τη μικρή ποσότητα που μπορούμε να προσαρμόσουμε στο μολύβι -μάξιμουμ τρία pellets- άρα και λιγότερη αποτελεσματικότητα. Η αμεσότητα που μας παρέχουν τα PVA, καθώς η μαλάγρα μας δουλεύει ακριβώς κάτω από τα αγκίστρια μας σε αρκετή ποσότητα, θεωρώ ότι είναι ο καλύτερος τρόπος μαλαγρώματος: μπορεί να χρησιμοποιηθεί ασχέτως βάθους νερού και βρίσκει εφαρμογή σε όλες τις τεχνικές (light surf, rock fishing, surf casting), πλην του beach ledgering λόγω μεγάλου βάρους.

Μολύβια-μαλαγρωτές

Παίρνουν τη θέση του κλασικού μολυβιού και είναι κατασκευασμένα από δύο κομμάτια, κούφια εσωτερικά, που το ένα είναι ο κορμός και το άλλο είναι το πώμα. Το πώμα είναι βιδωτό ή κουμπωτό και στο εσωτερικό του συνόλου τοποθετούμε τη μαλάγρα. Αυτή θα αρχίσει να διαλύεται στο νερό απελευθερώνοντας το άρωμά της από τις τρύπες που έχουν τα μολύβια-μαλαγρωτές. Εκτός από μαλάγρα μπορούμε να τοποθετήσουμε ένα σφουγγαράκι στο εσωτερικό τους, που θα το ποτίσουμε με λάδι σαρδέλας ή υγρό από μια μαλάγρα πολτό (ο δεύτερος τρόπος δίνει άμεσα αποτελέσματα, αλλά δεν έχει διάρκεια). Τα μολύβια-μαλαγρωτές κατασκευάστηκαν για ψάρεμα καθετής και για αυτόν το λόγο υστερούν σε μικρά βάρη. Αυτό τα κάνει ακατάλληλα για την τεχνική του beach ledgering, αφού πρέπει να συνυπολογίσουμε και το βάρος της μαλάγρας, ενώ δεν μπορούν να βρουν εφαρμογή και στο rock fishing: αιτία γι’ αυτό αποτελούν το σχήμα και ο όγκος τους, αφού σε έναν δύσκολο βυθό θα μπορούσαν να σκαλώσουν με μεγάλη ευκολία. Άρα λοιπόν μένουν το light surf και το surf casting, που θεωρούνται ιδανικές τεχνικές για τον συγκεκριμένο τρόπο μαλαγρώματος.

Τα πλεονεκτήματα που έχουν σε σύγκριση με τα PVA είναι ο μικρότερος όγκος και το πιο αεροδυναμικό σχήμα, που έχουν σαν αποτέλεσμα να μην «κόβουν» τόσα πολλά μέτρα από τη βολή μας. Αν και τα καλάμια των δύο τεχνικών -με καλύτερα αυτά της δεύτερης- μπορούν να πετάξουν αρκετά σημαντικά βάρη, δεν πρέπει να ξεχνάμε να συνυπολογίζουμε το βάρος του μολυβιού μαζί με αυτό της μαλάγρας, προκειμένου να μην κινδυνέψουν με σπάσιμο. Δυο μειονεκτήματα που παρουσιάζει ο συγκεκριμένος τρόπος μαλαγρώματος είναι τα εξής: α) τα μολύβια-μαλαγρωτές δεν παίρνουν αρκετή ποσότητα μαλάγρας, με συνέπεια να μην μπορούμε να τα αφήσουμε μεγάλο διάστημα στο βυθό, και β) σε βαθιά νερά κρίνεται ακατάλληλη η τοποθέτηση ποτισμένου σφουγγαριού στο εσωτερικό τους, αφού η μεγάλη διαδρομή που έχει να καλύψει από την επιφάνεια μέχρι το βυθό θα κάνει να χαθεί μεγάλο μέρος του υγρού, με συνέπεια να μην μπορέσει να προσελκύσει ικανοποιητικά.

Μαλαγρωτές

Αν και προέρχονται από την τεχνική feeder των γλυκών νερών, για εμάς τους ψαράδες της θάλασσας είναι συνυφασμένοι με το beach ledgering. Υπάρχουν τόσα πολλά σχέδια και σχήματα, ώστε ένα άρθρο δεν θα ήταν αρκετό για να τους αναλύσουμε. Μερικές γενικές πληροφορίες που μπορούμε να δώσουμε είναι ότι θα τους βρείτε κατασκευασμένους από πλαστικό ή μέταλλο, υπάρχουν σταθεροί και συρόμενοι και ανάλογα με το σχέδιό τους απελευθερώνουν τη μαλάγρα γρήγορα, σταδιακά ή αργά. Φυσικά, παίζει μεγάλο ρόλο το πώς θα την κατασκευάσουμε, για να λειτουργήσει σωστά. Με τους μαλαγρωτές δεν έχουμε τον περιορισμό της σφιχτής μαλάγρας, όπως έχουμε με τη χρήση σφεντόνας ή PVA. Αντίθετα μάλιστα, θα πρότεινα να την κατασκευάσετε αφράτη και περασμένη από σήτα για να διαλυθεί ομαλά, δίνοντας άμεσα αποτελέσματα. Εκτός από αυτούς που αναφέραμε, που προορίζονται για μαλάγρα, υπάρχουν και ειδικοί μαλαγρωτές για χρήση με bigattini. Αυτοί είναι κατασκευασμένοι αποκλειστικά από πλαστικό και μερικά μοντέλα έχουν ρυθμιστή απελευθέρωσης για να επιλέγουμε εμείς την ταχύτητα που θα μαλαγρώνουν. Φυσικά, σε αυτήν την περίπτωση βασική προϋπόθεση είναι η χρήση του bigattini και ως δολώματος.



Η χρήση ενός μαλαγρωτή στην αρματωσιά μας δεν είναι εύκολη υπόθεση. Πολύ εύκολα μια λάθος τοποθέτηση μπορεί να έχει καταστρεπτικά αποτελέσματα στο ψάρεμά μας, με τα παράμαλλα να μπερδεύονται συνεχώς πάνω του. Μια απλή λύση είναι η τοποθέτησή του σε ένα pater noster, με τον μαλαγρωτή να παίρνει τη θέση του μολυβιού. Το παράμαλλο που βρίσκεται κοντά του πρέπει είτε να είναι αρκετά κοντό, έτσι ώστε να μη φτάνει σε αυτόν και μπερδεύεται, είτε να έχει συνδεθεί ακριβώς πάνω από τον μαλαγρωτή και να διαθέτει ένα αρκετά μακρύ σωληνάκι. Στο μέλλον θα αφιερώσουμε ένα άρθρο σε αυτό το παρεξηγημένο αξεσουάρ, για να διαπιστώσετε και εσείς την αποτελεσματικότητά του και τη μεγάλη δύναμη που μπορεί να προσθέσει στο beach ledgering.

Πυραυλάκια

Ένα άγνωστο για πολλούς εξάρτημα από τον μαγικό κόσμο του carp fishing έρχεται να προστεθεί στα όπλα μας. Το όνομά του περιγράφει ακριβώς το σχήμα του. Πύραυλοι λοιπόν στη φαρέτρα μας, για να εκσφενδονίσουν τη μαλάγρα μας σε μεγάλη απόσταση. Και όταν λέω μεγάλη, αναφέρομαι σε αποστάσεις άνω των εκατό μέτρων, με ανώτερη βολή που έχει καταγραφεί στο εξωτερικό τα 150 μέτρα. Ας δούμε όμως πώς χρησιμοποιούνται και πώς λειτουργούν, με τα υπέρ και τα κατά τους. Όπως είπαμε, έχει το σχήμα του πυραύλου και είναι κούφιος εσωτερικά, για να τοποθετήσουμε μέσα τη μαλάγρα από το κάτω μέρος του. Εκεί βρίσκονται δύο ή τέσσερα σχοινιά που τον δένουν και ενώνονται μεταξύ τους συνήθως με ένα μεγάλο στριφτάρι. Αυτό το δένουμε στην πετονιά του καλαμιού και εκτελούμε κανονικά τη βολή μας, στέλνοντας τον πύραυλο μαζί με τη μαλάγρα στην απόσταση που θέλουμε. Όταν φτάσει στον προορισμό του, θα απελευθερώσει τη μαλάγρα και μετά απλά το μαζεύουμε. Αυτό το επαναλαμβάνουμε όσες φορές κρίνουμε ότι είναι απαραίτητο για να μαλαγρώσουμε την ψαρεύτρα μας και ξεκινάμε το ψάρεμα.

Τα πυραυλάκια θα τα βρούμε σε διάφορα μήκη με διαφορετικές διαμέτρους στο σωλήνα τους, όλα κατασκευασμένα από πλαστικό. Για να πετάξουμε ένα τόσο ογκώδες εξάρτημα με το καλάμι, πρέπει να διαθέτει μεγάλο action και να έχει δράση κορυφής. Ανάλογη πρέπει να είναι και η αντοχή της μάνας ή του shock leader, για να αντέξει στη μεγάλη πίεση κατά τη ρίψη. Τη μαλάγρα που θα τοποθετήσουμε μέσα στο πυραυλάκι θα πρέπει να την έχουμε κατασκευάσει σε μικρές μπάλες, έτσι ώστε να χωράνε στο σωλήνα, με σκληρό περίβλημα. Μια πιο εύκολη λύση είναι να το γεμίσουμε με pellets. Αν και σαν θετικό του συγκεκριμένου τρόπου μαλαγρώματος έχουμε την επίτευξη μακρινής απόστασης με μεγάλη ποσότητα μαλάγρας, τα αρνητικά του υπερτερούν: Η χρήση σκληρού καλαμιού με απαίτηση να ριχτεί μεγάλο βάρος δεν είναι εύκολη υπόθεση. Μην ξεχνάτε ότι αυτό πρέπει να επαναληφθεί αρκετές φορές προκειμένου να καλύψουμε ένα μέρος. Ακόμη, στο σημείο που θα πέσει θα έχουμε αρκετά μεγάλη ποσότητα μαλάγρας, χωρίς να είμαστε σίγουροι ότι θα καταφέρουμε να ρίξουμε τα αγκίστρια μας στο ίδιο σημείο. Και κάτι τελευταίο: δύσκολα βρίσκουμε αυτό το εξάρτημα στα ελληνικά καταστήματα ειδών αλιείας.

Όπως διαπιστώσατε από τα παραπάνω, τρόποι μαλαγρώματος υπάρχουν πολλοί, ενώ υπάρχουν και άλλοι ακόμη, που αν και έχουν δοκιμαστεί, θεωρούμε ότι δεν θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ικανοποιητικά, γι’ αυτό και δεν τους αναφέραμε. Να θυμάστε πάντως ότι ο καθένας από τους τρόπους μαλαγρώματος που σας παρουσιάσαμε έχει τα υπέρ και τα κατά του και λειτουργεί κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις. Γι’ αυτό το λόγο, μη σπεύσετε να απορρίψετε κανέναν! Σκεφτείτε ότι στο μέλλον ο καθένας από αυτούς μπορεί να σας φανεί χρήσιμος, και ίσως μάλιστα να είναι η μοναδική σας επιλογή. Συμπερασματικά, η χρήση μαλάγρας στις τεχνικές του casting είναι και αυτή μια συνήθεια που αξίζει να αποκτήσετε, διαβεβαιώνοντάς σας ότι όποιος δοκιμάσει δεν θα το μετανιώσει: Τα αποτελέσματα θα τον ανταμείψουν.

Τρόποι μαλαγρώματος & πού εφαρμόζονται

Μαλάγρες… προσθετικά

Στο εμπόριο κυκλοφορεί μια απίστευτη ποικιλία από μαλάγρες σε διάφορες μορφές και γεύσεις. Υπάρχουν έτοιμες κατευθείαν για χρήση, σε μορφή σκόνης για να δημιουργήσετε τη δική σας συνταγή, σε πολτό, σε ημίρρευστη μορφή και σε pellets. Αν αυτά σάς φαίνονται πολλά για να διαλέξετε, πού να δείτε τι γίνεται παρακάτω με τις γεύσεις. Έχουμε και λέμε: σαρδέλα, ρέγκα, γαρίδα, τυρί, αχινός, σκόρδο, γάλα, φύκι και αίμα, σε όλους τους πιθανούς συνδυασμούς που μπορεί να επιθυμήσετε. Βέβαια, δεν φτάνουν μόνο αυτά, χρειάζεστε και τα προσθετικά για να συμπληρώσετε το παζλ. Ένα λάδι σαρδέλας θεωρείται απαραίτητο για να εμπλουτίσετε τη μαλάγρα σας. Φυσικά υπάρχει και η εξαίρεση: όταν ψαρεύουμε σε βραχώδεις βυθούς και θέλουμε να αποφύγουμε τις ενοχλητικές σμέρνες και τα μουγγριά, δεν χρησιμοποιούμε καθόλου σαρδέλα στη μαλάγρα μας. Από εκεί και πέρα, αν θέλουμε να προσθέσουμε το κάτι παραπάνω, χρησιμοποιούμε και αμινοξέα. Θα τα βρείτε σε διάφορες μορφές (υγρό, ζελέ, σκόνη) και γεύσεις (σαρδέλα, τυρί, γαρίδα, σκόρδο, αχινός, αίμα, καλαμάρι, σουπιά, μύδι).

Δεν είπε κανείς ότι το ψάρεμα είναι εύκολη υπόθεση, γι’ αυτό στρωθείτε κάτω και κάντε τις δοκιμές σας για να βρείτε οι ίδιοι το συνδυασμό που θα σας ικανοποιήσει.

Μπάλες με σκληρό περίβλημα

Στο άρθρο διαβάσατε ότι υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις που δεν πρέπει η μαλάγρα μας να είναι υγρή ή να έχει υγρασία. Το πώς θα το καταφέρετε θα το αναλύσουμε παρακάτω:

1. Πρώτα από όλα, πρέπει να φτιάξετε τη μαλάγρα σας προσθέτοντας ό,τι θεωρείτε απαραίτητο, χωρίς όμως να χρησιμοποιήσετε αμινοξέα. Δεν θα την κάνετε πολύ υγρή, αλλά ούτε και πολύ σφιχτή.
2. Έπειτα, θα φτιάξετε πολλές μικρές μπάλες στο μέγεθος που επιθυμείτε και θα τις ακουμπήσετε σε εφημερίδες, αραιά μεταξύ τους και να τις βλέπει ο ήλιος. Θα τις αφήσετε για δύο-τρεις ώρες, αλλά ενδιάμεσα πρέπει να τις έχετε αναποδογυρίσει για να στεγνώσουν και από την κάτω μεριά.
3. Όταν δημιουργήσουν ένα σκληρό περίβλημα εξωτερικά, θα τις φυλάξετε σε ένα δοχείο που να κλείνει με καπάκι, τοποθετώντας εφημερίδες ανάμεσα στα στρώματα με τις μπάλες.
4. Όταν έρθει η ώρα να τις χρησιμοποιήσετε στο ψάρεμα και θέλετε να τις εμπλουτίσετε με αμινοξέα, θα κάνετε την εξής διαδικασία: Θα έχετε μαζί σας μια σύριγγα και, αφού τραβήξετε μια μικρή ποσότητα από τα αμινοξέα, θα τρυπήσετε με τη βελόνα την κάθε μπάλα ξεχωριστά και θα αφήσετε στο κέντρο τους από δυο-τρεις σταγόνες. Αυτές είναι αρκετές για να αποδώσουν καλύτερα οι μπάλες, χωρίς να κάνουν ζημιά στο εξωτερικό περίβλημα.

Προσοχή στα ρεύματα!

Το πόσο καταστρεπτικό μπορεί να είναι στο ψάρεμά μας το ανεξέλεγκτο ρίξιμο μαλάγρας, χωρίς να υπολογίσουμε κάποιους παράγοντες όπως τα ρεύματα και τα κύματα, πιστεύω ότι το καταλαβαίνετε όλοι.

Πώς καταλαβαίνουμε όμως αν υπάρχουν ρεύματα στην περιοχή που θέλουμε να ψαρέψουμε; Αν είναι ημέρα και δείτε τα νερά να τρέχουν σαν ένα ποτάμι, υπάρχουν ισχυρά ρεύματα και το ρίξιμο μαλάγρας θεωρείται απαγορευμένο. Τη νύχτα, που δεν έχουμε οπτική επαφή, θα το καταλάβουμε αν δούμε να μετακινείται η πετονιά μας προς μια κατεύθυνση. Αν η μετακίνηση είναι έντονη, δεν ρίχνουμε σε καμία περίπτωση μαλάγρα. Αν είναι μικρή και διακοπτόμενη, μπορεί να υπάρχουν δευτερεύοντα ρεύματα και μπορούμε να μαλαγρώσουμε, τηρώντας όμως κάποιους κανόνες. Θα χρησιμοποιήσουμε μολύβια-μαλαγρωτές που θα έχουν σφιχτή μαλάγρα, χωρίς να φοβόμαστε τον αποπροσανατολισμό των ψαριών, για δύο λόγους: Πρώτον, η ποσότητα που παίρνουν τα μολύβια-μαλαγρωτές είναι μικρή και λόγω της χρησιμοποίησης σφιχτής μαλάγρας θα έχουμε μια πολύ αργή απελευθέρωση αρώματος, που δεν είναι ικανή να μας κάνει ζημιά. Δεύτερον και σημαντικότερο, η βάση της μαλάγρας, όσο αυτή θα διαλύεται, θα βρίσκεται μέσα στο μολύβι και θα παραμένει ακίνητη χωρίς να μπορεί να μετακινηθεί από τα ρεύματα. Άρα τα ψάρια θα παραμένουν κάτω από τα αγκίστρια μας, αφού εκεί θα βρίσκεται γι’ αυτά το κέντρο των αρωμάτων που τα έχει προσελκύσει.